مقدمه: هدف از انجام این پژوهش، بررسی اثربخشی آموزش ذهنآگاهی بر کیفیت خواب. افکار مزاحم و حساسیت اضطرابی جانبازان واجد تشخیص اختلال استرس پس از سانحۀ شهر اصفهان بود. روش: طرح پژوهش حاضر از نوع پژوهشهای شبهآزمایشی بهصورت پیشآزمون ـ پسآزمون ـ پیگیری همراه با گروه کنترل بود. جامعۀ آماری آن را کلیه بیماران واجد تشخیص اختلال استرس پس از سانحه ناشی از جنگ استان اصفهان مراجعهکننده تشکیل میدادند. تعداد 36 نفر جانباز واجد تشخیص اختلال استرس پس از سانحه بیمارستان روانپزشکی شهید رجایی شهرستان نجفآباد که داوطلب شرکت در این پژوهش بودند، انتخاب و در دو گروه آزمایش (18نفر) و کنترل (18نفر) قرار گرفتند. آموزش ذهنآگاهی طی 8 جلسۀ هفتگی 90 دقیقهای برای گروه آزمایش اجرا شد ولی گروه کنترل در طول این مدت مداخلهای دریافت نکرد. بهمنظور جمعآوری دادهها از پرسشنامههای کیفیت خواب پترزبورگ (بویس، 1989)، کنترل افکار (ولز و دیویس، 1994) و حساسیت اضطرابی (ریس و پترسون، 1985) استفاده شد. دادههای جمعآوریشده با تحلیل کواریانس چندمتغیری تحلیل آماری شد. نتایج: یافتهها نشان داد که آموزش ذهنآگاهی بر افزایش کیفیت خواب، کنترل افکار مزاحم و کاهش حساسیت اضطرابی شرکتکنندگان گوه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل در مراحل پسآزمون و پیگیری تأثیر معناداری داشته است (P