مقدمه: هدف تحقیق حاضر ارزیابی و مقایســه وضعیت سلامت روانی نظامیان پایور و وظیفه در یک واحد نظامی بوده است.
روش: روش تحقیــق زمینــه یابــی از نــوع مقطعــی و علی
مقایسه ای اســت. با اســتفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چنــد مرحله ای نمونهای به حجم 892 نفر از بین کلیه کارکنان نظامی مشغول به خدمت انتخاب شدند. در جمع آوری اطلاعات از پرسشــنامه سلامت روانی (GHQ-28) و پرسش نامه محقق ساخته استفاده شده است.
نتایج: نتایج نشان داد که 38/9 درصد از کارکنان پایور و 51/6
درصد از کارکنان وظیفه مشــکوک به اختالل روانی شــناخته
شدند. نتایج تحلیل واریانس چند متغیره (MANOVA) نشان
داد کــه بین نیروهای نظامی و انتظامی در همه ابعاد سلامت
روانی تفاوت معناداری وجود دارد. همچنین بین نیروهای نظامی پایور و وظیفه نیز در همه ابعاد سلامت روانی به جز اختالل در عملکرد اجتماعی، تفاوت معنادار است.
بحث: این تحقیق نشان داد که کارکنان نیروهایی که بیشترین
ارتباط را با مردم داشــتند و کارکنان وظیفه از سلامت روانی
پایین تری برخوردار هستند
)