مقدمه: در چند سال اخیر مفهوم جدیدی در حوزه روانشناسی دین مورد توجه روانشناسان قرار گرفته است، این مفهوم هوش معنوی است. بر پایه اهمیت نقش معنویت در محیطهای کاری بخصوص مشــاغل حساســی که در حیطه درمــان ایفای نقش می‌کنند. هدف از انجام این پژوهش بررسی ارتباط هوش معنوی و ویژگی های شخصیت در بین پرستاران است.
روش: این پژوهش از نوع توصیفی – همبســتگی است که در
سال 91 - 1390 انجام شد. جامعه مورد مطالعه را 3 بیمارستان نظامی و غیر نظامی شــهر تهران تشــکیل می دهند که از بین پرستاران شــاغل در آنها 101 نفر بطور تصادفی انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها، پرسشــنامه هوش معنوی پکپارچه و پنج عامل بزرگ شخصیت بود. کلیه داده ها با استفاده از روش ضریب همبســتگی پیرسون و رگرسیون چندگانه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
نتایج: رابطه هوش معنوی وابعاد بــرون گرایی، تجربه پذیری،
وجــدان گرایــی و دلپذیر بــودن معنی دار و مثبــت بود و بین
نوروزگرایی و هوش معنوی رابطه منفی وجود داشــت. همچنین نتایج رگرســیونی نشــان داد که 3 بعد برونگرایی، تجربه پذیری و دلپذیر بــودن 35 درصد از تغییرات هــوش معنوی را به طور معنــی داری (P
)