رابطه هوش عاطفی و سبک رهبری مشارکتی در فرماندهان و مدیران یک واحد نظامی

نویسندگان

دانشگاه جامع امام حسین (ع)

چکیده

مقدمه: هدف اصلی این پژوهش بررسی و تحلیل رابطه بین هوش عاطفی و سبک رهبری مشارکتی فرماندهان و مدیران در یک واحد نظامی است. به این منظور پس از مطالعه و بررسی تحقیقات پیشین و مبانی نظری، تاثیر هر یک از ابعاد هوش عاطفی بر سبک رهبری مشارکتی سنجیده شده است. روش: از نظر ماهیت و روش این تحقیق یک تحقیق توصیفی (همبستگی) به شمار می آید. جامعه آماری این تحقیق را مدیران و فرماندهان یک دانشگاه افسری با تعداد 258 نفر تشکیل داده‌اند که حجم نمونه آن با استفاده از فرمول کوکران و با روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه ای برابر 155 نفر انتخاب شدند. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از روش رگرسیون چند متغیره و همبستگی استفاده شده است. نتایج: یافته ها نشان داد بین هوش عاطفی و سبک مشارکتی (با ضریب همبستگی 0/784 و سطح معناداری کمتر از 0/001) ارتباط مثبت و معناداری وجود دارد و همچنین با توجه به ضریب همبستگی 0/82و ضریب تبیین 0/68؛ متغیرهای مدیریت روابط، خودآگاهی، آگاهی اجتماعی و خودمدیریتی بر روی هم قادر به تبیین 68 درصد از تغییرات سبک رهبری مشارکتی در فرماندهان هستند. بحث: هر چه میزان هوش عاطفی افراد بیشتر باشد، تمایل آنها نسبت به انتخاب سبک‌ مشارکتی نیز افزایش می یابد. از بین ابعاد هوش عاطفی (مدیریت روابط، خودآگاهی، آگاهی اجتماعی و خودمدیریتی) بعدهای خودآگاهی، آگاهی اجتماعی و خودمدیریتی بر سبک رهبری مشارکتی فرماندهان موثر بوده است.

کلیدواژه‌ها


  1. برادبری، تراویس، گریوز، جین، (2005). هوش هیجانی: مهـارتهـا و آزمـونهـا، (ترجمـة مهـدی گنجی)، تهران: ساوالان. ص 1-155.
  2. جلالی، سید احمد، (1381)، هوش هیجانی. ویژه‌نامه ارزشیابی تحصیلی، فصلنامه تعلیم و تربیت، شماره 69 ص 70.
  3. رابینز، استیفن، (1386). تئوری سـازمان، سـاختار و طـرح سـازمانی (ویـرایش جدیـد)، (ترجمـة سیدمهدی الوانی و حسن دانایی‌فرد)، تهران: صفار- اشراقی،.
  4. رابینز، استیفن. (1382). کلیدهای طلایی مدیریت منابع انسانی.(ترجمه غلام حسین خانتانی). تهران: انتشارات فرا.
  5. رابینز، استیفن پی(1385). رفتار سازمانی. (مترجمان: علی پارساییان ، سید محمد اعرابی). جلد دوم، تهران: دفتر پژوهشهای فرهنگی، چاپ نهم،.
  6. سید قراعینی، خدیجه و سید عباس زاده، میرمحمد،( 1388). بررسی رابطه بین سبکهای رهبری مدیریت و فرسودگی شغلی دبیران دبیرستان‌های ارومیه در سال - فصلنامه تعلیم و تربیت، شماره 1، شماره مسلسل 97.
  7. ﮔﻠﻤﻦ، (1382). ﻫﯿﺠﺎﻧﯽ ﻫﻮش: ﺗﻮاﻧﺎﯾﯽ ﻣﺤﺒﺖ ﮐﺮدن و ﻣﺤﺒﺖ دﯾﺪن. (ﺗﺮﺟﻤﻪ: ﻧﺴﺮﯾﻦ، ﭘﺎرﺳﺎ). ﺗﻬﺮان، اﻧﺘﺸﺎرات رﺷﺪ.
  8. گلمن، دانیل.(1383). ویژگیهای یک رهبر، (ترجمه: شریفیان ثانی، مریم). گزیده مدیریت، شماره 36، ص62-72.
  9. یعقوبی، نورمحمد; مقدمی، مجید; کیخا، عالمه; (1389)، پژوهش نامه مدیریت تحول، سال دوم، شماره 4.
  10. Barling, J. and Slater, F. and Kelloway. E. (2010). transformational leadership and emotional intelligence: an exploratory study. Leadership & Organization Development Journal, Vol. 21, pp. 157-161.
  11. Goleman, D., Boyatzis, R., & Mckee, A., (2007).Clustering Competence in Emotional Insights from the Emotional Competence Inventory (ECI), [66,12].
  12. Goleman, Daniel. Boyatzis, Richard. Mckee, Annie, (2002)."Primal Leadership: The Hidden Driver Of Great Performance", Harvard Business Review, December, 43-53
  13. Goleman, D.(2011), Emotional Intelligence, New York: Bentam,
  14. Harms, Peter D. and Crede, Marcus, (2010). "Emotional Intelligence and Transformational and Transactional Leadership: A Meta-Analysis"Leadership Institute Faculty Publications. Paper 14.
  15. Koontz, Harold and O’Donnell, Cyril, (2009), "Principles of Management", 2nd Ed. New York: McGraw Hill, p. 435.
  16. Mayer, J, D; Saloey, P, Caruso, D, R. (2004), Emotional Intelligence: Theory, Findings and Implications Psychological Inquiry, Vol 15, No 3, pp 197-215.
  17. Mayer JD, Caruso DR, Salovey PR. (1999).Emotional intelligence meets traditional standards for intelligence. Intelligence.; 27(4):267-298.
  18. Mayer, J.D., and Solovey, P. (1995). Emotional intelligence and the construction and regulation of feelings.
  19. Mathew, Molly; Gupta, K S. ; (2015): Transformational Leadership: Emotional Intelligence.Journal of Indian Management; Kochi 12.275-89